Pljakin šanac...

    Deo Kraljeva desno od mosta na Ibru (kada se ulazi u grad) od svog nastanka pre dva veka nosi ime jednog od vojvoda Karađorđevih.
   Naime, naselje Pljakin šanac dobilo je ime po Antoniju Ristiću-Pljakiću, zetu Karađorđevom i zapovedniku Karanovca posle oslobađanja u Prvom srpskom ustanku.
   Samo naselje niklo je odmah posle Petrovdana 1805. godine kada je turski Karanovac (koji se nalazio u Sijaćem polju) oslobođen od Turaka i spaljen od strane Karađorđevih ustanika.
   Tada Radič Petrović, prvi zapovednik Karanovca, na platou iznad nekadašnjeg Karanovca počinje da podiže odbrambeni šanac. Oko šanca niču i prve kuće karanovačkih Srba koji su živeli u turskom delu Karanovca, ali i drugih koji se doseljavaju u oslobođenu palanku.
   Radove na podizanju ovog šanca, dugačkog 200 fati i isto toliko širokog, nastavlja 1806. godine Antonije Ristić-Pljakić koji je nadimak Pljaka dobio posle boja na Rudniku u kome je ranio Hadži-bašu Pljakića, karanovačkog dahiju.
   U samom šancu Antonije Ristić-Pljakić imao je kuću u kojoj je živeo do propasti Prvog srpskog ustanka i prelaska u Austriju, pa potom u Risiju odakle je, 1832. godine, krenuo nazad u Srbiju ali je na tom putu, u Černjencu, umro 1832. godine.
   Srpsku varoš podignutu u šancu i preko puta njega Turci su spalili posle propasti Prvog srpskog ustanka da bi, posle konačnog odlaska Turaka iz Karanovca (u Drugom srpskom ustanku) varoš počela da se podiže nešto više na zapad.
   Mesto gde je bio šanac prozvano je Pljakin šanac i pod tim imenom traje skoro dva veka.
   U Pljakinom šancu su 1954. godine, povodom stopedeset godina od podizanja Prvog srpskog ustanka, postavljene biste Antonija Ristića-Pljakića i megdandžije i proslavljenog vojvode Jove Kursule.
   Prvi zapovednik srpskog Karanovca (koga su Turci uhvatili i pogubili 1816. godine) i začetnik izgradnje odbrambenog šanca Radič Petrović svoju bistu ni do dana današnjeg nije dobio.