Stara čaršija...

    Naselje Stara čaršija, deo grada koji se prostire od Ratarskog imanja do obala Ibra i od dela Karađorđeve ulice do raskrsnice zvane „Pampula” postoji blizu dva veka.
   Jer, posle propasti Karađorđevog ustanka i turskog spaljivanja novog Karanovca, koji se podigao na prostoru Pljakinog šanca, Srbi novo naselje podižu podalje na zapad.
   Na mestu koje je, posle podizanja varoši na sadašnjem prostoru oko centralnog gradskog trga, nazvano Stara čaršija.
   Legenda da je današnja Mirina česma (ispod kafane „Ženeva”) dobila ime po devojci Miri koja je odbila da Turke posluži vodom iz đuguma pa su je oni zbog toga posekli na izvoru, navodi na pomisao da su i u tursko vreme ovde živeli Srbi. Ali, pisanih tragova o tome nema.
   Ono što se pouzdano zna jeste da je ovo naselje, nazvano čaršija, nastalo u drugoj polovini 19. veka.
   Govore o tome nadgrobne ploče u porti današnje crkve koje se mogu primetiti iako su prekrivene travom i naslagama zemlje.
   Dakle, sa konačnim odlaskom Turaka iz Karanovca uporedo se grade dva naselja - ono od Pljakinog šanca prema zapadu, tačnije do zgrade sadašnjeg Muzeja, i naselje koje je, pošto se na istoku podizala nova varoš, nazvano Stara čaršija.
   Centralno mesto u naselju zauizimala je kafana „Ženeva”.
   Kafanu je 1880. godine sagradio Milentije Božović koji se u Karanovac doselio iz Starog Vlaha. Krčmu je nazvao „Krčma kod Milentija Božovića” da bi joj 1903. godine dao ime „Ženeva” kao sećanje na svoj boravak u Ženevi gde je, kao vatreni pristalica dinastije Karađorđević, otišao kod kneza Petra Karađorđevića.
   Kafana je trajala do izgradnje nove (opet sa imenom „Ženeva”) pored koje je podignut i mali park ograđen niskom, lepom betonskom ogradom.
   Zgrada stare „Ženeve” kasnije je pretvorena u stambeni prostor, mnogih starih zgrada nema, a naselje Stara čaršija traje i do ovih dana.